Vlaamse Gebarentaal (VGT) is de natuurlijke gebarentaal die gebruikt wordt door de Vlaamse dovengemeenschap in Vlaanderen, België. Het is een visuele taal die bestaat uit handgebaren, gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal, en wordt gebruikt om te communiceren tussen dove of slechthorende mensen en horende mensen die de gebarentaal beheersen. VGT heeft zijn eigen grammatica en woordenschat en is geen universele gebarentaal - het is uniek voor de Vlaamse gemeenschap en heeft regionale variaties.
VGT wordt sinds 2006 officieel erkend als een minderheidstaal in Vlaanderen en wordt gebruikt in verschillende contexten, waaronder onderwijs, werk, media en sociale interactie.